Het syntropische voedselbos
Ik heb een klein voedselbos geplant, geïnspireerd door de 'syntropische landbouw' bedacht door Ernst Götsch in Brazilië (zie hier). Deze landbouwmethode is gebaseerd op twee principes:
-
Het nabootsen van ecologische successie en de gelaagdheid van een natuurlijk bos.
-
Het frequent snoeien van 'hulpbomen' om het bos automatisch te bemesten.
Het idee is om veel fruitbomen (appelbomen, perenbomen, kersenbomen, pruimenbomen, kumquatbomen, abrikozenbomen, amandelbomen, etc.) elke 3-5 meter in rijen te planten. Tussen de fruitbomen worden 'hulpbomen' geplant, die pionierssoorten zijn. Deze bomen groeien snel, produceren veel biomassa en beschermen de fruitbomen tegen wind en zon. Ze worden vaak gesnoeid en de biomassa wordt op de grond gelegd waar het de bodem beschermt tegen verdamping en de hoeveelheid organisch materiaal vergroot. Deze mulching-methode bootst het functioneren van een natuurlijk bos na en bevordert de ontwikkeling van de fruitbomen.
De rijen met fruitbomen zijn aanvankelijk zeer smal omdat de jonge fruitbomen klein zijn wanneer ze worden geplant. Na 7 jaar zullen ze echter elkaar raken en zullen de rijen breder worden (3 meter).
Om de ecologische successie na te bootsen, heb ik twee rijen geplant die bestaan uit verschillende gewassen aan elke kant van de rij fruitbomen. Je kunt kiezen voor aromatische planten, maar ook voor rabarber, asperges, frambozen of aalbessen.
Deze planten (behalve de aromatische planten) gedijen goed in een halfschaduw omgeving.
Oktober 2020: het terrein voordat ik er begonnen ben met planten (winte 2021)
Septembre 2021 : 7 mois après la plantation
September 2021: 7 maanden na aanplant
De afbeeldingen tonen de resultaten van het syntropische landbouwgedeelte (voedselbos) van de tuin. Dit deel van de tuin volgt de principes die in de bovenstaande illustraties zijn beschreven. Er is een centrale rij die bestaat uit appelbomen, pruimenbomen en vijgenbomen, met daartussen pionierssoorten die in hoge dichtheid zijn geplant (in dit geval Paulownia).
Aan de ene kant van deze centrale bomenrij is er een rij met kruisbessenstruiken en aan de andere kant een rij met frambozenstruiken. Tussen deze twee rijen (waar de grond kaal is), heb ik aardbeien geplant.
Ik ben het project gestart in januari 2021 en begon met het planten van het syntropische voedselbos in maart 2021. De paulowniabomen hebben in juli 2022 een hoogte van 4 meter bereikt, wat betekent dat het slechts 16 maanden heeft geduurd om deze grootte te bereiken!
De resultaten:
-
Gedeeltelijke schaduw creëert het perfecte microklimaat voor de aardbeien en frambozen die onder de paulownia bomen groeien.
-
Uitstekende werkomstandigheden voor de boer.
-
Bescherming van de appelbomen tegen zonnebrand.
-
De biomassa wordt als mulch gebruikt om de fruitbomen te bemesten.
-
Nest- en rustplaatsen voor vogels, wat de diversiteit vergroot en het systeem weerbaarder maakt tegen plagen.
-
Ondersteuning voor klimplanten zoals kiwibes en druiven.
Ik heb dit alleen op kleine schaal gedaan, maar stel je voor dat dit op meerdere hectaren in de vlakte wordt gedaan; in slechts 16 maanden kunnen we een eetbaar bos creëren dat al deze positieve effecten biedt! In plaats van frambozen en aardbeien tussen de rijen paulownia's te telen, zouden we ook groenten kunnen telen die profiteren van de schaduw en de verminderde evapotranspiratie in vergelijking met het open veld.
Met de extreem hete lente en zomer die we de afgelopen jaren geregeld hebben gehad, kan ik u garanderen dat bomen een wereld van verschil maken voor boeren! Ik hou erg van warmte, maar de afgelopen weken werd het zelfs voor mij erg vermoeiend en stressvol om in de volle zon in mijn moestuinen te werken; maar zodra ik in het syntropische landbouwgedeelte van de tuin kwam, koelde ik meteen af!